· 

Travma Hatiralarim -3-

Kendinizi bu iliskiye girmeden önceki ve su haldeki kendinizle karsilastirin.

Kendi özünüze sayginizi simdiki ve öncekiyle karsilastirin.

Keninize sayginiz gün gectikce azaliyorsa

Sabah uyandiginizda ve aksam yatarken daha derin ve sIklikla kendinizden süphe ediyorsaniz

Aynaya baktiginizda kendinizi dagilmis hissediyorsaniz, dis görünüsünüzde ayni seyleri yasiyorsaniz

Kendinizi güvensiz hissediyorsaniz, sadece düsüncelerinizde dgilde hislerinizdede güvensizseniz

Mesela akliniza gelen konuda gecmiste yasadiginiz ve icinden bir türlü cikamadiginiz bir konuda, ben hakliydim aslinda ama nasil olduda haksiz duruma düstüm diyorsaniz

SIKca utanc hissediyorsaniz, kendinizi gösteremiyor ve  cesaretiniz gittikce azaldigini issediyorsaniz, acikca fikrinizi söylemekten cekiniyorsaniz, hislerinizi göstermekten korkuyorsaniz, bir tartisma icine girmekten kaciniyorsaniz, bu alanlarda geri gidiyorsaniz

 

Sizi manevi siddete maruz birakan kisi kaygan kisiliklidir. Disaridan bakildiginda piril piril bir kisiliktir. Itibari olan, saygi gören, hesaba katilan, dikkate alinan bir kisiliktir.

Cünkü o; disarida biraktigi intibaya cok önem verir. Her zaman SIK ve bakimli cikar. Hep trasli, ütülü elbise, dügüne gider gibi özenilmis haldedir.

Cevresindekiler onu hep böyle tanir, saygi duyar, begenir, taktir eder, özenir, herseyine hayrandir.

Bu yönleriyle hep cekilikleriyle insanlari kendilerine baglarlar.

 

Sürekli bir sahnededir. Kendinide bu sahneden hic indirmez, ve sürekli olarak sahnede kalir.

Hayat onun icin oynanmasi gereken bir sahnedir, yazdigi ve ihtiyaci olan senaryosunu oynadigi yerdir. Bu yüzden hayati sadece sahneye odaklidir.

 

Hani bir hikaye vardir. Birisi kendi yansimasini suda görür ve ona asik olurya, ona benzer. Gördügü sadece yüzeydir, bu yüzden hep yüzeysel kalirlar. Hic bir zaman derinlesemez ve derinleri algilayamaz. Yansimasina asiktir, onu hep yüceltir, kendisini mükemmel görür. Rakibi yoktur ve kesinlikle rakiblerine yasama hakki tanimaz. Tek ve birdir.

 

Haliyle tüm bu olumsuzluklarn altinda, eksik olan, kendi öz saygisi vardir. Kendisne saygisi yoktur. Bu yüzden kimseye saygi duymaz.

Kendine olan saygisini, cevresinden sectigi biriyle ayakta tutar. Kim ki, böyle biriyle beraber yasiyor, onu; elinden gelenden fazlasini yapmakla yükümlü kilar. Genellikle bunu duygusal olarak almaya calisir.

 

Sorumluluklarini zorlada olsa almaz. Kendisinden duygusal olarak derinlesemedigi icin, cocuklarininda sorumlulugunu alacak kabiliyeti yoktur. Cocuklarin sorumlulugu, ona soruldugunda kesinlikle yerine getirdigini söyler. Sözkonusu olan ilk asamada duygusal sorumluluktur. Anne kendisinden ayrilmaya kalksa, cocuklarla bir iletisime gecmez ve onlarin nafakalarini ödemez. Ama cocuklar büyüdügünde, onlara olan sorumlulugunu yerine getirmis zannettiginden dolayi, cocuklarin ona borclu oldugunu ve ödemeleri gerektigini zanneder.

 

Bende böyle iliskinin icinde, böyle bir avcinin aviydim.

Cünkü; onda olmayan ve olmasinida cok istedigi; bende fazlasiyla olan seyler vardi

 

Örnegin; benim acik sözlü olusum, onda yoktu. Nezaketim, kibarligim onda yoktu. Merhametim, onda kesinlikle yoktu.

Sempatikligim, insanlarin bana olan güveni, onda yoktu.

Kendime saygim vardi, iliskiye baslarken, zamanla onu benden caldi ve ben erimeye baslamistim.

Dogalligim. Dogamda olan güvenim, olumlu bakis acim, hayat felsefem, kesinlikle hiciri onda yoktu.

 

Bu konularda cok yüksek dozda eksikligi vardi. Onun bendeki hedefide, bu duygularimi benden almak, kendine mal etmek, icini bosaltmak ve kendi  senaryosuyla doldurmakti.

 

Bu yüzden saldirilari benim kisiligime, kisiligimi sallamaya, bozmaya, dengemi degisirmeye ve olumsuzluga yönelikti.

Bunu cok sinsice ve hileleriyle hayata gecirmeye büyük caba gösterdi.

Amaci, bende olan duygulari sömürerek, kendisinin ihtiyaci olan duygulara cevirmek ve yasamakti.

 

Bende olan tüm yasam coskusunu benden sömürerek aldi. Heyecanimi, coskumu, cezbimi köklemek icin ugrasti.

Olumlu olan tüm duygularimida, elinden geldigince sömürdü. Cünkü; onda olumlu olan birsey yoktu. Tüm eksikliklerinin farkindaydi ve tembeldi. Eksikliklerini ve tembellgini, benden sömürdükleriyle kapatmaya gayret etti.

 

Ayni zamanda, kendisinin kesinlikle yardima ihtiyaci var ve zavalli cok aci cekmis numaralarina yatarak, yardim etmek duygularimda bolca kullandi.

 

Tüm bu olumsuzluklarini sezilerimle farkediyordum. Bunu ona söyledigimde, kesinlikle kendisinde hata, yanlis, eksiklik olmadigini agrasif tonla hatirlatiyor ve vicdanima hitab ederek kaciyordu.

Sonunda eklerdi; sen hastasin ama ben senin doktorun degilim. Hemen bir doktora git ve tedavini ol.