Narsizim, iliski dengesizligir.

Bu dengesizlik, kendisiyle ve kendisi disindakilerledir. Bu dengesizlik, özsaygi dengesizli olarak kendini gösterir.

Narsist kisiler, iki psikolojik deger arasinda aci cekerler ve gider gelirler.

Bunlardan biri, kendi boyutu. Devasa, abartili, kusursuz ve eksksiz olan,

Ve digeri de, iptal edilen boyut. Degersiz, asagi, düsük, kücümsenen, adi, degersizlik fikri.

Narsist, bölünmüs iki dünyanin arasinda yasar. Bir taraftan aslan, hükümdar, pasa, kral iken; diger taraftan rezil, düsük, adi, yavsak ve düsüncesizdir.

Iyi diye hissettikleri sey; cekici,memnun edici, tatmin edici veya sevimli hissetikleri sey, kusrsuz, eksiksiz, mükemmel, tamve sadece iyi olan. 

Kusursuz, mükemmel, harika ve cok güzel  olduklarinda sevileceklerini, sevilmeye layik olacaklarini, düsünürler.

Bir birey, kisi, insan olarak degilde, performans, güclü ve mükemmel olduklarinda sevileceklerini zannederler.

Baskasini da, mükemmel, kusursuz ve bütün olursa sevilebilecegini, düsünür.

Bunun tamamiyle ve sürekli gerceklesmesi mümkün olmadigi icin, kendisiyle ve etrafindakilerle iliskisi, yikilmaya mahkumdur. 

Kücük bir hata bile, burun kasintisi, alkisin hafif azalmasi, övgülerin azalmasi, ufak bir kusun kanat cirpmasindan olusan hava akimini rüzgar sanabilir ve kendisini aniden degersiz hissetmeye baslar.

Karsisindaki kiside ufak bir hata yada kusur görse, o kisi narsist icin ölmüstür. O kisiden  hemen vazgecer ve ona sirtini döner. 

Onun dünyasinda sadece siyah yada sadece beyaz, cennet yada cehennem, sadece asagi yada sadece yukari, degerli yada degersiz vardir. Degerlendirme ölceginde; sadece iki derece vardir. Tamamen yukarda veya tamamen asagida.

Narsist, hayran kitlesi varsa, kiskanildigini düsünüyorsa, alkis aliyorsa kendisini saglam hisseder ve cevresindekileri tuzaga düsürmeye baslar. Vampirlerin kan emdigi gibi, oda en yakinindan öz saygi emmeye baslar. 

Kendisini iyi hissetmesi icin, taraftar, dalkavuk, övücü, alkisci ve onu seyredecek seyirciye ihtiyaci vardir.

Her narsist kendi cevresinde, kendisini cok sevecek, onun gölgesinde azda olsa isik verecek cüceleri olan, bir dev dir.

Narsistin, basari ve övgüye olan bagimliligi, icindeki boslugu doldurmak icindir. Icindeki bosluk ve degersizlik hissi, disardan gelen bir cok övgü ve onayla dolmadigi icin, bagimlilik gelistirmistir.

Felegin carkindan yara aldiklarini zannederler. Her ne kadar disardan sevgi, onay, övgü, alkis alsalarda, iclerinde her zaman icin bir süphe vardir. Bu yüzden, sürekli endiseli ve konumunu korumak icin savunmada kalir.

Icinde hep korkuyla yasar ve bundan bir türlü kurtulamaz. 

Kendilerine olan asiri düskünlügünün diger bir götürüsüde; cevresindekileri sürekli olarak yargilamasidir.

Güc, sayginlik, para, mevki, meshur olmak, aranmak, bilgi, zeka, görünüs icindeki boslugunu doldurulmasi icin gereklidir. 

Sisirilmis egosu, sürekli basarili ve üstte kalma cabasi, güc denemelerinin hepsi, icindeki boslugun korkusundandir.